Anniversary

Daisypath Friendship tickers

Tuesday 18 February 2014

Puisi bodoh

Hari itu,
Kita cuba ukir satu senyum sama-sama,
Kali pertama,
Senyum,
Dan kita berharap,
Sampai bila-bila.
Sampai bila-bila.
Kekal mungkin.

Terlalu magis, Sayang,
Terlalu magis,
Sentuh kamu,
Kucup kamu,
Peluk kamu,
Hangat kamu,
Mesra kamu,
Manja kamu,
Ketawa kamu,
Pujuk kamu,
Semua pasal kamu,
Magis kekal mungkin,
Kita sudah seperti dua pari-pari,
Tapi hanya sepasang sayap,
Terbang kita kerna cantum sayap kita,
Terbang tinggi,
Sampai kita cuba capai kepulan awan cinta,
Terlalu indah, Sayang.
Terlalu indah.

Lalu senyum kita aku ambil jadi satu momen hidup,
Mahu lepas tidak,
Hanya mahu simpan sampai bila-bila,
Kerna kita sudah saling mengizinkan,
Ruh-ruh kita terlalu sudah cantum separa sempurna.

Untuk entah kali ke berapa,
Cerita aku, Cerita kamu,
Aku ulang sebanyak mungkin,
Biar menjadi sebati dalam ingatan,
Biar kalau kita terpisah (Barangkali, kita tidak tahu, Sayang),
Paling-paling,
Cerita aku, Cerita kamu,
Cukup buat aku rasa hangat hadir kamu.
Semula.
Semula.
Lagi.
Dan lagi.
----------------------------------------
Sayang, bilang aku apa dulu?
Pegang tangan kita, mana?
Senyum kita, mana?
Cerita kita, mana?
----------------------------------------

Sayang,
Hari ini,
Aku basah dalam air mata sendiri,
Kuyup semua pinggiran soket mata,
Bengkak sebengkak mahu aku,
Menyala merah,
Sepi,
Paling sepi, Sayang.
Maafkan aku,
Kamu sudah terlalu menjadi ruh aku.
Kalau dulu,
Aku menangis,
Kamu sedia bahu,
Biar lencun,
Biar kuyup basahnya,
Kamu tetap di sisi,
Tunggu sampai habis kering empangan mata.
Tapi kamu di mana, Sayang?
Mana?!
-----------------------------------
Mungkin aku bodoh,
Tafsir cakna kamu itu harapan,
Cinta,
Kasih,
Belai,
Yang sempurna-sempurna belaka.

Tapi salah aku berharap untuk dikit cuma simpati kamu?
Salah?!

Kalau kamu benar tidak izinkan aku ambil dikit harapan itu,
Kenapa kamu benar aku merasa semua dari sempurna kamu,
Kenapa Sayang?
Aku tanya kenapa?

--------------------------------
Aku pun buka semula kotak hati lama,
Aku imbau kata seorang patah hati,
‘’KITA INI BENAR, MUNGKIN SEKADAR SALAH SANGKA’’
Iya.
Kita cuma salah sangka.
Rasa hari itu; SALAH SANGKA.
Senyum hari itu; SALAH SANGKA.
Hangat hari itu; SALAH SANGKA.
Semua tentang kamu; SALAH SANGKA.
------------------------------
Sayang;
Hari ini, iya, hari ini,
Aku terlalu sungguh, sungguh rindu kamu,
Bisa hari ini kamu dakap aku dengan kejap paling selesa?
Rindu kamu, Sayang;
Rindu.
-------------------------------
Sampai hari ini,
Kenapa igau aku itu masih kamu?
Kenapa rindu aku itu masih kamu?
Aku pinta,
Tinggalkan aku selamanya, Sayang.
Selamanya.

(Dan aku masih bodoh. Berharap. Iya. Berharap. Sampai hari ini. Hari ini)


Twitter : @pikeping


No comments:

Post a Comment